Header decorative image
Kir Żałobny

„Ulgi eksmisyjne” nie dla każdego

„Ulgi eksmisyjne” nie dla każdego

Nowa ustawa – nowe zasady. Zgodnie z przepisami, które weszły w życie 16 listopada ubiegłego roku, w razie eksmisji nie każdy może ubiegać się o lokum zastępcze. Dla osób stosujących przemoc w rodzinie, czy też uporczywie wykraczających przeciwko porządkowi domowemu – specjalne względy to już przeszłość.

Ustawa z dnia 31 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego oraz ustawy — Kodeks postępowania cywilnego wprowadziła wiele zasadniczych zmian w kwestiach eksmisyjnych. Na mocy nowych przepisów ukształtowały się pewne grupy przypadków, którym szczególne względy już nie przysługują. Mowa o osobach stosujących przemoc w rodzinie, osobach wykraczających w sposób rażący lub uporczywy przeciwko porządkowi domowemu, jak i zachowujących się w sposób, który czyni uciążliwym korzystanie z innych lokali w budynku. W obrębie tej kategorii znalazły się również sytuacje, w których zajęcie lokalu nastąpiło bez tytułu prawnego.

Przypominamy, że przed wprowadzeniem zmian, sąd biorąc pod uwagę takie przesłanki jak dotychczasowy sposób korzystania z lokalu, czy też sytuację rodzinną i materialną dłużnika, w wyroku nakazującym eksmisję z lokalu przyznawał uprawnienie do lokalu socjalnego lub nie (obowiązkiem jest zapewnienie lokalu socjalnego m.in. kobietom w ciąży, obłożnie chorym, czy małoletnim). W przypadku decyzji negatywnej - gmina, wierzyciel lub dłużnik byli zobowiązani zapewnić osobie eksmitowanej pomieszczenie tymczasowe, a do tego czasu wykonanie eksmisji było wstrzymywane. Niestety w większości przypadków jednostki te nie dysponowały odpowiednimi pomieszczeniami, co stwarzało realne problemy z wykonywaniem wyroków eksmisyjnych.

Do 16 listopada ubiegłego roku osoby, które w jakikolwiek sposób „niekorzystnie” ingerowały w życie współmieszkańców lub sąsiadów, czy też zajmowały dane miejsca bezprawnie, nie korzystały z prawa do lokalu socjalnego, jednakże w pełni cieszyły się możliwością zamieszkania w pomieszczeniu tymczasowym. Trudno walczyć z patologią, problemami rodzin szykanowanych, kiedy tak naprawdę główna ich przyczyna pozostaje w mieszkaniu, oczekując na nowe lokum. Niejednokrotnie w takiej sytuacji to ofiary pod ogromną presją, aby chronić samych siebie i swych bliskich, musiały opuścić mieszkanie. Wprowadzenie niezbędnych zmian stało się kwestią priorytetową.

Dlatego też na mocy nowej ustawy sprawcy wspomnianych czynów niepożądanych utracili prawo do pomieszczenia tymczasowego, jak również „okresu ochronnego”, który trwa od 1 listopada do 31 marca, a w którym nie wykonuje się eksmisji, jeżeli osobie eksmitowanej nie wskazano lokalu, do którego ma nastąpić przekwaterowanie. Uprawnienie do pomieszczenia tymczasowego nie przysługuje także dłużnikom zobowiązanym do opróżnienia lokalu zajmowanego na podstawie najmu okazjonalnego lub  zobowiązanym do opróżnienia pomieszczenia tymczasowego. Wówczas komornik usunie dłużnika do noclegowni, schroniska lub innej placówki zapewniającej miejsca noclegowe, wskazanej przez gminę na wniosek komornika.

Podkreślić należy fakt, iż wprowadzone zmiany objęły również dłużników, którym prawo do tymczasowego pomieszczenia przysługuje. Komornik, w razie braku innego lokalu mieszkalnego lub pomieszczenia, wstrzyma się z wykonaniem eksmisji do czasu, gdy gmina, na jego wniosek wskaże dłużnikowi pomieszczenie tymczasowe, nie dłużej jednak niż przez okres 6 miesięcy. Po upływie tego terminu, komornik usunie dłużnika do noclegowni, schroniska lub innej placówki zapewniającej miejsca noclegowe, wskazanej mu przez gminę.

Wróć

Prześlij opinię

Na skróty

Zapisz się na newsletter