Wielki człowiek

Muzeum, szkoły, parki, stadiony, lodowisko, tor saneczkowy, baseny – to tylko kilka śladów  w Rudzie Śląskiej, które świadczą o działalności Maksymiliana Chroboka. Ten aktywny działacz na rzecz rozwoju miasta  na zawsze zapisał się w historii Rudy Śląskiej, a szczególnie jej dwóch dzielnic: Orzegowa i Bielszowic.

Najważniejszym dokonaniem Maksymiliana Chroboka było utworzenie Muzeum Miejskiego w Rudzie Śląskiej, którego dzisiaj jest patronem. Jego imię nosi także jedna z ulic w pobliżu Kopalni „Bielszowice”. Ten wielki człowiek działający w powojennej Rudzie Śląskiej przyczynił się do modernizacji, jak i utworzenia wielu obiektów na terenie miasta.

Maksymilian Chrobok urodził się 11 sierpnia 1911 roku w Bottropie, gdzie w poszukiwaniu pracy wyjechał jego ojciec. Jako dziesięcioletni chłopiec Chrobok wraz z matką i rodzeństwem zamieszkał w Łańcach. W 1926 roku Maksymilian Chrobok ukończył tam szkołę podstawową. Po dwóch latach podjął pracę górnika w Kopalni „Anna” w Pszowie, później rozpoczął naukę w Państwowej Szkole Górniczej w Tarnowskich Górach. Od października 1935 roku Chrobok związał swoje życie zawodowe z Rudą (obecną dzielnicą Rudy Śląskiej), rozpoczynając pracę w Kopalni „Walenty Wawel”, gdzie najpierw był nadgórnikiem, a potem sztygarem oddziałowym.

W 1939 roku Maksymilian Chrobok został powołany do wojska jako dowódca plutonu 73. pułku piechoty w Chorzowie i w czasie kampanii wrześniowej brał udział w walkach o utrzymanie Biłgoraju, Zwierzyńca i Zamościa. Podczas walk został dwukrotnie ranny. Kiedy Niemcy zdobyli Zamość mężczyzna uciekł ze szpitala i piechotą wrócił do śląskiego Rzuchowa, gdzie już mieszkała jego żona i dzieci. Kolejnymi etapami w jego życiu był pobyt w obozie Eckernförde i praca w kopalni w Knurowie, a także działalność konspiracyjna i wstąpienie do Armii Krajowej.

Po wojnie Chrobok został aresztowany za przynależność do AK. Internowano go wtedy w Związku Radzieckim, a kiedy wrócił w 1947 roku już całkowicie związał się z Rudą Śląską, został nadsztygarem i kierownikiem robót górniczych w rudzkiej kopalni „Karol” w Orzegowie. Uzupełnił też swoje wykształcenie i uzyskał stopień inżyniera górniczego. W swojej karierze pełnił funkcje dyrektorskie w Kopalni „Karol” i  Kopalni „Bielszowice”.

Na emeryturze zajął się działalnością społeczną. W 1973 roku został prezesem Towarzystwa Przyjaciół Rudy Śląskiej, którego sam zresztą był inicjatorem. Naczelnym zadaniem Towarzystwa miała być troska o zabezpieczenie miejskich pamiątek zabytków i co się z tym wiąże założenie
w 1976 roku w dawnym rudzkim ratuszu zalążka miejskiego muzeum, które dzięki staraniom Maksymiliana Chroboka (dyrektora placówki)  i  wzbogaceniu zbiorów eksponatów w 1982 roku uzyskało status muzeum.

Zmarł 26 lipca 1983 roku. W jego pogrzebie uczestniczyło kilka tysięcy osób. Obecni byli przedstawiciele władz miasta, delegacje kopalniane i mieszkańcy. Maksymilian Chrobok spoczął na cmentarzu w Orzegowie. W 1983 roku uchwałą Miejskiej Rady Narodowej rudzkiemu muzeum nadano imię wybitnego działacza.